hediye

Kuzusarması'na bir hediye alacağım. Klasına uygun bir hediye. Deri kaplı, küçük bir defter. İnce. Tercihen -eski- bir iple bağlı olacak, havalı duracak.

Adına "verilmiş sözler defteri" diyeceğim.

Kuzusarması bana her "tamam aşkım, ben yarın yaparım" dediğinde "çıkar defterini" diyeceğim. Verdiği sözü yazıp altına tarih attıracağım kendi el yazısı ile. Belki bir de bu deftere uygun, küçük bir kalem almalıyım. Kendimi garantiye almak için.

"Seninle bu hafta güzeel bir yemek yiyelim", "mutfak dolabının kırık kapağı için marangozla konuştum, salıya geliyorlar", "yarın sabah seni motorsikletle işe bırakayım mı", "kapı süsünü tamir etmeye kalkma, ben yaparım", "doktara gitme bugün, çarşamba sabahı birlikte gidelim" filan yazacak defterde. Altlarında tarihleri ile.

Kızınca "çıkar defterini" diyeceğim, "çıkar".. Beraber bakacağız yazdıklarına, parmağımla sinirli sinirli tarihi göstereceğim. Neden kızdığımı ayrıca anlatmak zorunda olmayacağım. Bu bir şifre olacak aramızda. Nil gibi "kuzum senin neyin var bugün" dediğinde, "defter" diyeceğim. "Kızgınken/kavgalıyken az konuşmak" diye bir şey varsa rekor kıracağız biz. Bir soru ve tek kelimelik bir cevap. Hepsi bu olacak.

Ona bir hafıza veremem, ama bir defter alabilirim. Özenli olmasını öğretemem, ama üzgün olduğumu söyleyebilirim.

Bu defteri kendime hediye edebilirim. :)